Omdat ik toch naar het ziekenhuis moet kan ik later wel via een omweg naar een biologisch winkeltje om zo'n stuk zeep te kopen.
Eerst de mannen maar aan een hek vast zetten, zodat ik bloed kan gaan prikken. Uiteraard meld ik even aan de receptie dat de 2 honden buiten niet verlaten zijn, maar tijdelijk daar staan. Op de terugweg laat ik dan ook weer weten dat ik ze mee neem. Elke 4 maanden doen we dat zo... en de mannen aanvaarden het onder licht protest.
Zoals gezegd, via een omweg de zeep gekocht en 's-middags aan de slag......ik geloof niet dat dit mijn ding is, ik werd er helemaal een beetje treurig van: 
Vandaag maar gewoon verder met naaldprikken aan mijn Nijn met lange oren..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten