Mijn eerste tas

Ik wist niet dat ik zo veel plezier van een naaimachine kon hebben.

Na al die jaren behelpen met ouwe machines is dit ding wel een enorme vooruitgang. Zo veel vooruitgang dat ik nu wel eens iets anders dan poppenmaken durfde te gaan.

Omdat een patroon uit den boze is voor me -soms zou ik willen dat ik wat minder eigenwijs was- breek ik nu nog mijn hoofd hoe ik alles netjes aan elkaar krijg.

Gelukkig krijg ik voldoende tijd om mijn hoofd te breken, want zodra ik ook maar even mijn projekt los laat wordt deze met pleizer ingenomen.