Want niet functioneren dat doet het.....
Zo sta ik vanmorgen, net onder de douche vandaan, met een handdoek om naar een wattenstaafje te zoeken. Ik zie een handdoek liggen, al kijkend naar de plek waar de handdoek hoort opgehangen te zijn, denk ik, ohw die heb ik zo nodig en leg deze in de wasbak... Wattenstaafje ondertussen gevonden, poer lekker in mn oor, terwijl ik de handdoek iets dichter om me heen trek, valt mijn oog op de schone handdoek in de wasbak....
Alles wat dan overblijft is in de lach schieten en de handdoek opbergen daar waar hij hoort; in het kastje.
Dit is niet het enige wat mij de laatste tijd opvalt. Vorige week was ik één en al irritatie, kon de riem van de mannen niet vinden, zij stonden al buiten te wachten en ik maar druk, druk, druk zoekend naar die verdomde riemen... die ik, naar later bleek, allang en breed over mijn schouders had hangen.
Idem met mijn sleutels, de theedoek, batterij van mijn camera en enveloppen die gepost moeten worden.
Paniek al om, om vervolgens tot de conclusie te komen dat het gezochte onderdeel allang daar is waar het moet zijn.
Het enige wat me nu rest is, hopen dat het niet erger wordt, want zo veel energie heb ik al niet, zeker niet voor het zoeken naar dingen die niet gezocht hoeven worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten