Translate

donderdag 6 september 2012

Ode aan mijn oude man.

Ik heb nooit eerder honden gehad, heb geen flauw idee hoe een hond oud wordt.
Dus toen ik in 2009 hoorde dat Kino aan degeneratieve myelopathie leed, verwachtte ik niet dat we 2012 zouden halen.
Mijn langpoot mug (zo als ik hem liefkozend noem) is er nog steeds en ook al rent en vliegt ie niet meer als een dwaas op dingen af, doodt hij geen gevonden voorwerpen meer.. hij doet nog iedere dag braaf mee op onze wandelingen.
Hij heeft inmiddels een manier gevonden om de boel te manipuleren zonder op te staan; zijn stem gebruiken. waar ik steeds braaf op in ga. Tenslotte kan elke manipulatie zijn laatste zijn en die wil ik voldaan tegemoet gaan.
Ze zeggen dat mannen mooier worden naar mate ze ouder worden... voor Kino geldt dat zeker.. want hoe grijzer hij wordt, hoe meer ik hem ga aanbidden.
Mijn eigenwijze, eigenzinnige, prachtige tweedehands Brindle.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...